Bir Tohumu Sevmek

Sahi neydi sevmek?

İlla bir eşyayı mı sevmeli?

Ya da bir insana mı meftûn olmalı

Sevilemez miydi?

Uçan bir kuş,

yaprakları sararmış bir kitap veya

Sessiz sakin bir gece..

Sevgiyle ektin mi tohumu toprağa

alırsın ondan en güzel meyveleri .

Çekersin içine mis kokusunu.

Sen sevdikçe o sana bir şeyleri hatırlatır..

Daha küçük bir tohumken toprağın üstüne çıkıp yeşermesiyle

Allah’ın kudretini,yapraklarının sallanmasıyla her an Allah’ı anmayı,

Sonbaharda yapraklarını dökmesiyle ölümü,

ilk baharda çiçek açmasıyla tekrardan dirilişi…

Gözün onu gördükçe

dilin Allah’a şükretmek için dönecek,

yüreğin Allah aşkıyla yanacak,

baktığın her şey sana

Alemlerin Rabbini hatırlatacak

ve bu mükemmeliklerin hepsi küçük bir tohumu sevmekle başlayacak.

Sevmek en değersizi bile en değerliye çevirmektir.