Dul Ana / Maʻrûf er-Rasâfî
1-Keşke karşılaşmasaydım onunla
Fakirlikten dolayı yürüyor zorla
2-Yürüyor, almış kızını sol koluna
Göğsüne dayamış destekliyor sağıyla
3-Rabim, Onun sütsüz bırakma!
Beni ve bebeğimi rahmetinle bağışla
4-Ne yapayım şimdi solan bu kıza
Çiçek gibi, susamış kaybolan yağmura
5-Nesi var, geceyi geçirdi ağlamakla
Gece boyu ağlar annesi, ağlamasına
6-Ağlar inleyerek yakalandığı hastalığa
Anlayamam şikâyetini ayrıntısıyla
7-Acırım, garip gibi konuşamamasına
Bilmem hangidert eziyet verir ona
8-Ne oldu kızıma endişe duyar zamana
Fakir ve yetim halde çığlık çığlığa
9-Fakirlik onun ilk sıkıntısıydı oysa
Babasının ölümü çıkardı onu iki katına
10-İşte onadan duyduklarım yol boyunca
Etkiledi beni, verdi bana da tasa
11-Bacım yavaşla ve bak şu adama
Hemhal olurum insanların sıkıntısıyla
12-Sonra yeltendim elimi cebime atmaya
Bakayım dedim kalan parama
13-Bacım dedim, bir iyilik yap bana
Al şu parayı, korkma kakmam başına
14-Ağlamaya başladı hıçkıra hıçkıra
Hayran kaldı bu örnek davranışa
15-İnsanların çoğunda olsa bu tasa
Kimse kaybolmazdı fakirlik girdabında
16-Az merhamet edip, gelseler insafa
Bir dul şikâyet etmez hayatın darlığına
17-İşte size hatırlattığım bir kıssa
Gizli kalmaz hiçbir şey erdemli insana
18-Önceliklidir dul kadın her türlü ihsana
Şeref katar yardım eli uzatana
4.5