بسم الله الرحمن الرحيم
Dinimizi kemale erdiren, üzerimizdeki nimetlerini tamamlayan İslâmı din olarak benimsememizden hoşnut olacağını belirten, kendisinden bizleri gazaba uğramışların (yahudilerin) ve sapıkların (hıristiyanların) yollarından uzak tutarak dosdoğru yola (Sırat-ı müstakim’e), nimetlendirdiklerinin yoluna iletmesini dilememizi emreden Allah’a hamdolsun.
Şahadet ederim ki, Allah’tan başka İlàh yoktur, O tektir ve ortaksızdır. Yine şahadet ederim ki, Muhammed (salåt ve selâm üzerine olsun) Onun kulu, hak dinle ve dosdoğru şeriatla gönderdiği, bu şeriata uymasını emrettiği ve “İşte benim yolum budur, ben ve bana uyanlar Allah’a basiretle dâvet ederiz,” (Yusuf: 108) demesini buyurduğu rasûludur.
Ümmü Varaka Medineli ensarlardan olup Sahabe Abdullah İbni Haris’in sahabe kızıdır. Babası haricinde diğer akrabaları hakkında bilgi bulunmamaktadır. Peygamberimiz Medine’ye gelmeden önce Müsab Bin Umeyr’in daveti ile müslüman olmuştur. Tabi onun yaşadığı öyle basit bir İslam değildir. Şehadet makamına erecek seviyede bir imanı vardır. İslam teslim olmaktı O da teslim olanlardan biriydi. İlk başta Kuran’a teslim olup Kuran ile arasında güçlü bir bağ kurmuştur. O zamana kadar inen bütün âyetleri ezberlemişti. Ezberlemekle kalmayıp her bir ayeti ruhuna ilmek ilmek işlemişti. İlk talebelerden biri olup “El Gariye” lakabını almıştı. Peygamberimiz Medine’ye geldikten sonra Bedir savaşının haberini alır ve kervanları hazırlattırır. Kervanlar hazırlanırken Ümmü Varaka Peygamberimizin yanına gelerek
“Ya Resulullah, savaşa ben de geleyim. Askerlere yemek yapar, yaralıları tedavi eder, hastalara bakarım. Hatta belki Allah yolunda şehadet nasip olur.” diye istekte bulunur fakat Peygamberimiz hiçbir kadının savaşa katılmasına müsade etmez. Ümmü Varaka çok üzülür ve itiraz edemez. O sırada Allah Peygamberimize onu şehadet ile mujdelemesini emreder. Peygamberimiz Ümmü Varaka ‘ ya “Allah sana evinde şehadeti nasip edecektir. Evine git.” diye buyurmuştur. Ümmü Varaka ‘ nın gönlü sevinç ile dolmuştur. O günden sonra Peygamberimiz O’ na “Eş Şehide” diye hitap etmiştir. Ümmü Varaka ‘ nın imanı her geçen gün daha da artmış ve kuvvetlenmistir.Kalbi iman dolu, şehadet sevdalısı bir kadındı.
Bir gün Peygamberimiz ile sohbet ederken Peygamberimize “Ya Resulullah, evim buraya uzaktır. Her zaman gidip gelemiyorum. Sizin izninizle evimin bir odasını mescit yaptırıp ehlime namaz kıldırabilir miyim? ” isteğinde bulunmuştur. Peygamberimiz ise Ümmü Varaka’ nın bu isteğini kabul etmiş ve yaşı büyük olan bir sahabeyi O’na müezzin olarak görevlendirmiştir.İmanın nuru ile dolu bir ev ve gönlü şehadet ile dolu bir sahabe. Peygamberimizin kalbinde de güzel bir yer edinmişti. Öyle ki Peygamberimiz sahabeleri ile onu her zaman ziyaret eder evinde her zaman sohbetler edilirdi. Ahireti düşünerek dünyada huzur ile yaşamaktı onunkisi. Ne mal ne mülk sevgisi vardı onun kalbinde. İstediği tek şey şehadetti. Ensardan çok sevdiği bir hanım vefat etmişti. Bunun üzerine Peygamberimize “O öldü, gitti. Acaba ben onu görecek miyim ?” diye sordu.Peygamberimiz ona “Can ağaca konmuş bir kuş gibidir. Öyle ki kıyamet günü geldiğinde her can cesedine geri dönecektir. ” buyurmuştur. Ümmü Varaka bunu duyunca sevinç ile evine dönmüştü. Bir çoğumuz için bunu anlamak zordur fakat O “ölü insanların ruhlarının birbirleri ile konuşabileceklerini” anlamıştı.
Ve bütün sahabenin hüzne boğulduğu o gün gelir. Peygamberimiz vefat eder. Peygamberimizin vefatından sonra O nunla olan anlarını hatırlamak için beraber ziyaret ettikleri yerleri hep ziyaret ederler. Hatta bazen dayanamayıp gözyaşı dökerler.
Bir gün Hz. Ebubekir de vefat eder ve halife olarak Hz. Ömer seçilir. Hz.Ömer her sabah namazından sonra Ümmü Varaka ‘ nın evinin önünden geçer ve okuduğu Kuran’ın sesini duyardı. Bir gün yine sabah namazından sonra Ümmü Varaka ‘ nın evinin önünden geçer fakat Kuran’ın sesini duymaz. Evine gidince Ümmü Varaka ‘ nın evine birkaç kişiyi gönderir. Ümmü Varaka evinde boğularak öldürülmüş olarak bulunur.
Haberi duyan Hz. Ömer hem çok sevinir hem de hüzünlenir. Sevincinin sebebi bütün ömrünü şehadete adamış Ümmü Varaka ‘ nın şehadete kavuşmuş olmasıdır. Bir hanım sahabe gelip geçmişti İslam’ın nurundan. Ömrünü adamıştı davasına.
Hz.Ömer araştırma yapar ve köleleri serbest kalmak için öldürdüklerini itiraf ederler. Hz. Ömer deyince akla adalet gelir. Bu olayda da adaletini göstermiş ve İslam’ın ilk idam cezasını vermiştir.
Ümmü Varaka ‘ nın cenaze namazını da Hz. Ömer kıldırmıştır.
O’nun dünya hayatı sona erdi fakat cennet onu bekliyor. Onun canı da ağaca konmuş bir kuş gibi. Kıyamet günü geldiğinde cesedine geri dönecek ve Cennetul Baki’ye varacaktır.
5